Als kind beschik je over een eindeloze fantasie. Je kunt zonder moeite geloven dat een knuffel leeft, dat je later piraat wordt of dat je met één sprong de maan kunt raken. Maar naarmate we ouder worden, raken we dat fantasierijke denken vaak een beetje kwijt. Natuurlijk hebben we als volwassene nog steeds dromen, maar we houden ze liever realistisch. We denken sneller in hokjes, kaders en beperkingen.
Juist daarom is de wondervraag zo krachtig.
Wat is de wondervraag?
De wondervraag is een bekende techniek uit de oplossingsgerichte benadering. Ze nodigt uit om de focus te verleggen: van problemen naar mogelijkheden, van vastzitten naar vooruitdenken. En je hoeft er niet realistisch voor te zijn – sterker nog, je mág je fantasie gebruiken.
De vraag luidt als volgt:
Stel je voor: je gaat straks naar bed en terwijl je slaapt, gebeurt er een wonder. Je weet dit niet, want je slaapt, en ook niemand anders heeft iets gemerkt. Maar als je wakker wordt, merk je dat er iets is veranderd. Door het wonder is je probleem verdwenen.
Waar merk je als eerste aan dat er een wonder is gebeurd? Wat is er anders?
Deze vraag helpt mensen om hun eigen oplossend vermogen aan te spreken. Wat zou er gebeuren als je wél verder kon, als het wél anders kon zijn? Wat zou je dan voelen, doen, zien, zeggen?
Voor wie en wanneer?
Het mooie aan de wondervraag is dat je hem vrijwel altijd en bij iedereen kunt gebruiken:
- Bij kinderen en volwassenen
- In coaching en begeleiding
- In het onderwijs
- En zelfs bij gesprekken over zware onderwerpen, zoals vermoedens van kindermishandeling
In mijn opleiding leerde ik de wondervraag gebruiken in situaties waar kinderen of gezinnen vastliepen. Maar ik ontdekte al snel dat deze vraag veel breder toepasbaar is.
Waarom werkt het?
Omdat de wondervraag geen oplossing voorschrijft, maar nieuwsgierigheid aanwakkert. Ze haalt iemand even uit het hier-en-nu en nodigt uit om te dromen. Niet om de werkelijkheid te ontkennen, maar om weer ruimte te ervaren. En die ruimte kan het begin zijn van beweging.