”De Blobboom”. Misschien een beetje een gekke naam maar een ontzettend waardevol hulpmiddel voor het werken met kinderen. De boom kan gebruikt worden voor het reflecteren op gevoelens, de samenwerking en de plaats in de groep.
Ik gebruikte ”de Blobboom” voor het eerst in het speciaal basisonderwijs, bij kinderen met een vorm van autisme. Heel laagdrempelig om de kinderen te leren kennen.
Ik vroeg welke ”Blob” zij waren en of zij hun gezinsleden en beste vriendje/vriendinnetje wilden kleuren voor mij. Er kwamen zo hele leuke gesprekken op gang. Ik had de kinderen daarna gevraagd of ik de tekening ook aan papa en mama mocht laten zien tjidens de aankomende ouderavond. De meeste kinderen vonden dit geen probleem en voor veel ouders was dit een echte eye-opener.
In de Blobboom leven de ”Blobs”. wezentjes zonder geslacht of kleur. Maar ze hebben wel duidelijke emoties. Elke Blob zit op een andere plek in de boom. Sommigen bovenaan, anderen onderin, met iemand samen, of juist alleen.
Vragen die je kunt stellen:
- Welke Blob valt je op?
- Welke Blob is verdrietig/bang? Waaraan zie je dat?
- Hoe zou deze Blob zich voelen? en deze?
- Waarom zou deze Blob bovenin zitten? Waarom deze onderin?
- Welke Blob lijkt het meeste op jou? waarom?
- Op welke plek zou jij zitten? Waarom? Is deze plek ver van waar je nu zit?
- Waar zit (naam) in de boom? Waarom?
Natuurlijk zijn er nog veel meer vragen die je kunt stellen. Deze zullen vanzelf naar voren komen tijdens het doorvragen in het gesprek. Je kunt er ook voor kiezen om het kind iedere emotie een kleur te geven. Of om zichzelf te kleuren, zodat duidelijk is wat zijn/haar positie is in de boom.
